- oburzyć (się)
- oburzyć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. oburzać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
oburzyć (się)
Look at other dictionaries:
oburzać się – oburzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} reagować na coś gwałtownym sprzeciwem i gniewem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oburzała się na sprzedawców, na ich opieszałość. Oburzył się na samo wspomnienie jej postępku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… … Słownik języka polskiego
żachnąć się — dk Va, żachnąć sięnę się, żachnąć sięniesz się, żachnąć sięnij się, żachnąć sięnął się, żachnąć sięnęła się, żachnąć sięnęli się, żachnąć sięnąwszy się rzad. żachać się ndk I, żachnąć sięam się, żachnąć sięasz się, żachnąć sięają się, żachnąć… … Słownik języka polskiego
oburzenie — n I 1. rzecz. od oburzyć. 2. «uczucie silnego gniewu, niezadowolenia z czegoś, sprzeciwu» Gwałtowne, ogólne, powszechne oburzenie. Czuć oburzenie. Kipieć, zawrzeć oburzeniem a. z oburzenia. Dać wyraz oburzeniu. Nie posiadać się z oburzenia.… … Słownik języka polskiego
obruszyć — dk VIb, obruszyćszę, obruszyćszysz, obruszyćrusz, obruszyćszył, obruszyćszony obruszać ndk I, obruszyćam, obruszyćasz, obruszyćają, obruszyćaj, obruszyćał, obruszyćany 1. «spowodować obsunięcie się czegoś sypkiego, obwalenie się czegoś» Obruszyć… … Słownik języka polskiego
powstać — dk, powstaćwstanę, powstaćwstaniesz, powstaćwstań, powstaćwstał powstawać ndk IX, powstaćwstaję, powstaćwstajesz, powstaćwaj, powstaćwał 1. «zacząć istnieć, wziąć początek; stać się, utworzyć się, wytworzyć się; ukazać się, zjawić się, wszcząć… … Słownik języka polskiego
powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgorszyć — dk VIb, zgorszyćszę, zgorszyćszysz, zgorsz, zgorszyćszył, zgorszyćszony «wywrzeć na kogoś zły, demoralizujący wpływ, spowodować zepsucie; wywołać oburzenie» Zgorszyć kogoś niewybrednymi dowcipami. zgorszyć się «zostać zgorszonym; oburzyć się»… … Słownik języka polskiego
zatrząść — dk XI, zatrząśćtrzęsę, zatrząśćtrzęsiesz, zatrząśćtrząś a. zatrząśćtrzęś, zatrząśćtrząsł, zatrząśćtrzęsła, zatrząśćtrzęśli, zatrząśćtrzęsiony, zatrząśćtrząsłszy «poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy);… … Słownik języka polskiego
poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» … Słownik języka polskiego
